ଚଳିତ ମାସ(ଅଗଷ୍ଟ) ୧୮ରୁ ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର କୋହ୍ଲାପୁରରେ ହାଇକୋର୍ଟର ଏକ ସର୍କିଟ ବେଞ୍ଚ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେବ। ଏହାଦ୍ୱାରା ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ୬ଟି ଜିଲ୍ଲାବାସୀ ଯଥା- କୋହ୍ଲାପୁର, ସତାରା, ସଙ୍ଗଲି, ସୋଲାପୁର, ରତ୍ନଗିରି ଓ ସିନ୍ଧୁଦୁର୍ଗର ଲୋକମାନେ ଉପକୃତ ହେବେ । ପୂର୍ବରୁ ମହାରାଷ୍ଟ୍ରରେ ବମ୍ବେ ସମେତ ନାଗପୁର ଏବଂ ଔରଙ୍ଗାବାଦରେ ହାଇକୋର୍ଟର ଦୁଇଟି ସ୍ଥାୟୀ ବେଞ୍ଚ ରହିଛି। ଅର୍ଥାତ ମହାରାଷ୍ଟ୍ରର ପ୍ରାୟ ୧୩ କୋଟି ୩୯ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟର ୩୬ଟି ଜିଲ୍ଲାରେ ହାଇକୋର୍ଟର ୩ଟି ବେଞ୍ଚ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେଉଥିଲା। ଏବେ ଯୋଡି ହେବାକୁ ଯାଉଛି କୋହ୍ଲାପୁର ସର୍କିଟ ବେଞ୍ଚ।
ଅନ୍ୟପଟେ ଓଡ଼ିଶାର ୩୦ଟି ଜିଲ୍ଲାର ଲୋକସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ୪ କୋଟି ୮୦ ଲକ୍ଷ ହୋଇଥିବା ବେଳେ, ହାଇକୋର୍ଟର ଆଉ ଏକ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୋଇପାରୁନାହିଁ। ଏପରିକି ଗତ ବର୍ଷ ସେପ୍ଟମ୍ବର ୨ରେ ବିଧାୟକ କଳିକେଶ ସିଂହ ଦେଓ ଓ ମନୋହର ରନଧାରୀଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ବିଧାନସଭାରେ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି ଯେ ଓଡ଼ିଶାରେ ହାଇକୋର୍ଟର ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ କୌଣସି ପ୍ରସ୍ତାବ ନାହିଁ। ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାହି ଦେଇ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ପଶ୍ଚିମ ଓ ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାରେ ହାଇକୋର୍ଟ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ଏଡ଼ାଇ ଯାଇଛନ୍ତି ।
ଅବଶ୍ୟ ହାଇକୋର୍ଟ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଲାଗି ସମ୍ବଲପୁର ଆଇନଜୀବୀଙ୍କ ଆନ୍ଦୋଳନ ମାମଲାର ଶୁଣାଣି କରି ୨୦୨୨ ଡିସେମ୍ବରରେ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟ କହିଥିଲେ ଯେ ଏବେ ପ୍ରଯୁକ୍ତି ବିଦ୍ୟାର ଅଗ୍ରଗତି ହୋଇଛି। ତେଣୁ ଓଡ଼ିଶାରେ ହାଇକୋର୍ଟର ଏକ ନୂଆ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଦାବି ଅପ୍ରସଙ୍ଗ ହୋଇଯାଇଛି। କିନ୍ତୁ ଭାରତର ପ୍ରଧାନ ବିଚାରପତି ବି.ଆର୍. ଗଭାଇ କୋହ୍ଲାପୁର ସର୍କିଟ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠାକୁ ସମର୍ଥନ କରିଛନ୍ତି । ବିଭିନ୍ନ କେସରେ କୋହ୍ଲାପୁର ଅଞ୍ଚଳର ଲୋକମାନେ ବମ୍ବେ ହାଇକୋର୍ଟକୁ ଯିବା ଫଳରେ ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବା ସହ ଖର୍ଚ୍ଚାନ୍ତ ହେଉଛନ୍ତି। କୋହ୍ଲାପୁର ହାଇକୋର୍ଟର ଏକ ଖଣ୍ଡପୀଠ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେଲେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ମୁମ୍ବାଇ ଯିବାକୁ ପଡିବ ନାହିଁ।
ଯଦି ବମ୍ବେ ହାଇକୋର୍ଟ ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୩୮୧ କିଲୋମିଟର ଦୂରରେ ଥିବା କ୍ଲୋହାପୁର ସର୍କିଟ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହୋଇପାରିଲା। ତେବେ କଟକ ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୪୦୦ କିଲୋମିଟର ଦୂରରେ ରହୁଥିବା ପଶ୍ଚିମ ଏବଂ ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାରେ କାହିଁକି ହାଇକୋର୍ଟର ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କିପରି ଅପ୍ରାସଙ୍ଗିକ? ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ୬ଟି ଜିଲ୍ଲାବାସୀଙ୍କ ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଧ୍ୟାନ ଦେଇ ଯଦି କ୍ଲୋହାପୁରରେ ସର୍କିଟ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେଉଛି ? ତାହେଲେ ପଶ୍ଚିମ ଓ ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାର ୧୭ଟି ଜିଲ୍ଲାବାସୀଙ୍କ ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଅଣଦେଖା କରାଯିବା ଉଚିତ କି ?
ଦୋଷ ଲଦିବା ପାଇଁ ହାଇକୋର୍ଟ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଲାଗି କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କୁ ଚିଠି ଲେଖି ଦେଇ ଚୁପ୍ ବସି ପଡୁଥିବା ପୂର୍ବର ବିଜେଡି ସରକାରଙ୍କ ବାଟରେ ବର୍ତ୍ତମାନର ବିଜେପି ସରକାର ଯିବେ ? ନା’ ହାଇକୋର୍ଟ ବେଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠାକୁ ବାସ୍ତବ ରୂପ ଦେବେ ମୋହନ ମାଝୀଙ୍କ ସରକାର ?
ଏ ଷ୍ଟୋରୀକୁ ଲେଖିଛନ୍ତି-ବିଜୟ କେତନ ବରାଳ
